Φωτορομάντζο Αλεξάνδρειας, ημερολόγιο από 23 έως 31 Μαρτίου 2023

                                Φωτογραφίες και κείμενο © Γιάννη Καλλιανιώτη

                                                                                                                   

6η ημέρα 28/3/2023

  

Βγήκα από το δωμάτιο νωρίς και βούρ γιά την θάλασσα του Σάτμπυ, υπέροχη του πρωϊού, προς την χερσόνησο της Σιλσίλα. Απέναντι η Bibliotheca Alexandrina κυττάζει την θάλασσα όπου βρίσκονται βυθισμένα τα Παλάτια της Κλεοπάτρας. Εδώ και στην θέση του Αρχαίου Φάρου ο Empereur  (με τ' όνομα!) ανέσυρε θαύματα και σημεία.

  

 

              

              Τέλη Μαρτίου, ερημιά στις παραλίες. Τους θερινούς μήνες θα δεχθούν μιλιούνια,                              ώστε να το μάτι να μην ξεκρίνει που τελειώνει η στεριά και που αρχίζει η θάλασσα.

   

          

 

                           Ξύλινοι σκελετοί θα καλυφθούν με τέντες του καλοκαιριού

 

 

  

 Η Bibliotheca Alexandrina κοιτάζει απέναντι στην θάλασσα την αρπαγή της Ευρώπης από τον Δία

  

          Έργο του Αιγύπτιου γλύπτη Φάτχυ Μαχμούντ (πληροφορία από τον Γιώργο Κυπραίο)

 

                                                          Η αιχμαλωσία της κόρης 

 

                                                          Η αγαλλίαση του Ταύρου   

 

      Από το παρκάκι της Σιλσίλας (ακρωτηριού) φέγγει η πολλά υποσχόμενη πόλη          

  

Προχώρησα προς την πλατεία Σάαντ Ζαγλούλ και...λιτάνευσα όλα τα υπέροχα κτίρια. Το πάλαι ποτέ Ιταλικό Προξενείο, τώρα τράπεζα, Το Μέγαρο της OMS  (Παγκόσμιος Οργάνωσις Υγείας), τον "Αθηναίο", ζαχαροπλαστείο και dancing περιωπής, τα ξενοδοχεία Métropol και Cécil, το ζαχαροπλαστείο Trianon, την πανσιόν Crillon, και το Délices, ζαχαροπλαστείο και εστιατόριο που κρατά τα σκήπτρα υπό την σιδηρά διεύθυνση της Αλίκης Αντωνίου.

 Πέρασα από τον κινηματογράφο Στράντ, ήδη μη συσταζούμενο από το 1970, τα ζαχαροκάλαμα του Fruit Valley και ανέβηκα την έρημη -12 το μεσημέρι και Ραμαζάνι- Μισάλλα. Το Billiard Palace κάποτε στέκι του Καβάφη, αντικαταστάθηκε από ένα εμπορικό κέντρο - τέρας που δεν χαιρετά κανείς.

 Πέρασα από την Μονή του Αγίου Σάββα και από το σπίτι του Ποιητή που φρεσκοβαμμένο εξωτερικά αναμένει την εσωτερική του ανακαίνιση.

Φωτογράφισα τα μεταλλικά ρολλά που απομένουν από την κατάρρευση του κτιρίου που στέγαζε την ιστορική εφημερίδα "Ταχυδρόμος" στην οδό Ζαγκαρόλα. Μετά πέρασα από το Παλιό Ελληνικό Νοσοκομείο όπου μεγαλούργησε ο Ζαγκαρόλας (ο Έλλην γιατρός που πρώτος απομόνωσε τον βάκιλλο της χολέρας).

    

Η παραθαλάσσια θέση μεγάλων περιοδικών εκθέσεων και πολιτιστικών εκδηλώσεων, παρατημένη. Φιλοξενούσε και πιο λαϊκά θεάματα, όπως τσίρκο και λούνα παρκ.

    

 

Το παλιό night club Romance υπάρχει ακόμη. Το αντίστοιχο ιστορικό L’Aiglon, αφαίρεσε την         πινακίδα του.

  

                           Τα νεοβενετσιάνικα κτίρια του Ιταλού αρχιτέκτονα Λόρια

 

 

 

                                         Στο ισόγειο το Ζαχαροπλαστείο ΑΘΗΝΑΙΟΣ

                   

                                             Το εσωτερικό του Αθηναίου το 2009

 

                             Το παλιό Ιταλικό Προξενείο στην πιο δεσπόζουσα θέση της πόλης

      

                      Ξενοδοχείο Μετροπόλ, στο ισόγειό του το ζαχαροπλαστείο Τριανόν.

          Λέγεται ότι το εστιατόριό του στο ρουφ-γκάρντεν είναι 1ης τάξεως (ταξική Αλεξάνδρεια...)

                       

 

                                              Τα μόνιππα πλέον είδος προς εξαφάνιση

  

                                                        Πλατεία Σάαντ Ζαγλούλ

 

                                                         Ξενοδοχείο Σέσιλ

                          Οι ήρωες του Λώρενς Νταρέλλ, ζουν εκεί, εσαεί εγκλωβισμένοι                    

 

                

 

                               Φωτογραφίες του εσωτερικού από τον αδελφό μου το 2009

                

           

                                               Η θέα από το Σέσιλ, Δεκέμβριος 2009

                    

                                   Πανσιόν Κριγιόν. Έπαψε να δέχεται ξένες εθνικότητες.

 

                                                  Η θέα από τα δωμάτια του Κριγιόν το 2010

 

                  

                                                       Πλατεία Σάαντ Ζαγλούλ το 2010

 

                           Στο ισόγειο αυτού του κτιρίου το Ζαχαροπλαστείο Délices

 

                                                 Τα καταστήματα Omar Effendi

  

Τερματικός σταθμός τραμ Ραμλίου, ομφαλός της πόλης, αρχή της Μισάλα, κεντρικής εμπορικής αρτηρίας, σημείο αναφοράς κάποτε των κεντρικών κινηματογράφων, καφενείων και καταστημάτων.

 

Στα αριστερά το κινηματοθέατρο  Στράντ ( διόρθωση του αγαπητού Νάσου Ρήττα), στον πίσω του δρόμο, το κινηματοθέατρο Αλάμπρα, έχει υποδεχθεί πολλούς Αθηναϊκούς θιάσους από το μεσοπόλεμο και μετά. Σε παρακμή από το 1960.

                  

                                  

                                     Η Μισάλα 12 το μεσημέρι , έρημη. Ραμαζάνι γαρ.

 

                                                     Φρούτα και ζαχαροκάλαμα

   

 

              Στην θέση του Billiard Palace ιδιοκτησίας Βασιλειάδη, όπου εσύχναζε ο Καβάφης,                          μεγαθήριο εμπορικού κέντρου.

                                           

                                                                       Rue St Saba                         

        

                                                      Πίσω μεριά του Αγίου Σάββα                 

 

                       Από τις ελάχιστες παλιές οκέλλες σε άριστη κατάσταση συντήρησης

                  

                                   Το κατεδαφισμένο κτίριο του παλιού Πατριαρχείου

 

Στο ισόγειο αυτού του κτιρίου, ήταν ο Παστρούδης, ιστορικό στέκι και μπαρ, η επωνυμία αφαιρέθηκε την τελευταία δεκαετία.

Πίσω ακριβώς δεξιά βρίσκεται η ανασκαφή του Ρωμαϊκού αμφιθέατρου της Κομ Ελ Ντίκκα.

  

                            

 Απέναντι στον Παστρούδη, το κατάστημα Khan Khalil με είδη αιγυπτιακής τέχνης, επιχείρηση του κ. Ζάχου, συνεχίζεται σήμερα από την κόρη του Μαρίνα και τον σύζυγό της Τάκη Τσαμαδό.

Ο κ. Ζάχος το 2010, λίγο πριν μας αφήσει χρόνους

                               

                                                              Rue du Patriarcat Grec

                    

Τα ερείπια του παλιού Πατριαρχείου

                 Η ιστορική Πατριαρχική Μονή Σάββα του Ηγιασμένου, του 6^ου αιώνος.

  

                             Τελευταία εξωτερική ανακατασκευή την δεκαετία του 1970.

                               Η είσοδος του ναού από την εσωτερική αυλή της Μονής

                                                Το εσωτερικό του Ναού του Αγίου Σάββα

Τα χρώματα του ναού, είναι το λευκό του μαρμάρου και το ασημένιο των εικόνων. Το αποτέλεσμα που βλέπετε, οφείλεται στο διάχυτο φως του μεσημεριού, μεσα από τα κιτρινωπά τζάμια.

 

                            Η οδός Ζαγκαρόλα κάθετος στην οδό Ελληνικού Πατριαρχείου

                                   

 

                                                        Παράδρομοι της οδού Ζαγκαρόλα

                                        Κάπου εκεί Chez Gaby Au Ritrovo (Monday off)

               

    Ζαγκαρόλα γωνία /Αμρ Ιμπν ελ Άας. Η θέση του κτιρίου της εφημερίδας Ταχυδρόμος που               κατέρρευσε την δεκαετία του 1980 ? Πίσω του διακρίνεται η οκέλλα που έμενε ο Καβάφης

                 

    Πίσω απ’ αυτές τις σιδερόπορτες ήταν το λινοτυπείο και το εκτυπωτήριο της                                    ιστορικής  Ελληνικής εφημερίδας Ταχυδρόμος.

    

                                    Η συνέχεια της οδού Ζαγκαρόλα

                   

        Η οκέλλα και το διαμέρισμα που έμενε ο Καβάφης ανακαινίζονται από το ίδρυμα Ωνάση, με            σχεδιασμό και επίβλεψη της αρχιτέκτονος και σκηνογράφου Εύας Μανιδάκη.

                                       

 

 

Απέναντι από την οκέλλα Καβάφη. Οι υφασμάτινοι στολισμοί χάριν Ραμαζανίου. Το βράδυ, φωταψίες.

  

   Η οδός Αμρ Ιμπν ελ Άας συναντά την Σουλτάν Χουσέϊν σε αυτό το πρόσφατο κτίριο-τούρτα

                           

                                Η οδός Σουλτάν Χουσέϊν

   

 

                                                GRANDE PHARMACIE ORFANIDI           

 

                                                        Το παλιό Ελληνικό Νοσοκομείο 

      

 

              Εδώ έδρασε ο ιατρός Ζαγκαρόλας. Εδώ ετελεύτησε ο ποιητής Κ. Π. Καβάφης.

 

                  ΤΑ ΟΣΤΑ ΜΟΥ ΚΡΥΠΤΕΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟ ΨΥΧΡΟΝ ΤΟΥΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟΝ                                          ΤΗΝ ΨΥΧΗΝ ΜΟΥ ΠΕΡΙΚΛΕΙΕΙ ΖΩΣΑΝ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΝ

                              Γεώργιος Ζαγκαρόλος, Ιατρός, Κέρκυρα 1838 - Αλεξάνδρεια 1897

                                        Α! Κοιμητήριο Ελληνικής Κοινότητος Αλεξανδρείας

 

Στο ίδιο σημείο περίμεναν και σήμερα οι φίλοι. Είμαστε καλεσμένοι του Μάϊκ Ασλανίδη γιά καφέ στην Ιμπραημία. Μας περίμενε στο "Odéon" σινεμά ιδιοκτησίας του, που το κρατά κλειστό καιρό τώρα με την πιστή caissière του.

Μαρμάρινα πατώματα, νεοφαραωνική μπρούντζινη πόρτα της σάλας, φρεσκοβαμμένο ταβάνι rouge Pompei.      

                                                             Κινηματογράφος Odéon  

                              

                    Κινηματογράφος Odéon, η πόρτα της σάλας, συνδυασμός Αρ Ντεκό και                                              μπρούντζινων νεοφαραωνικών στοιχείων με υπέροχα χρωματιστά μάρμαρα.

                         

Περάσαμε απέναντι από τις γραμμές του τραμ, σε παραδοσιακό καφενείο για καφέ και σίσα. Παράγγειλαν με γεύση μήλου και γεύση μελιού.

                                                                                                        

  

   Το πορτοκαλί τραμ στα δεξιά είναι πρόσφατη δρομολόγηση 1ης κατηγορίας. Εισητήριο 5 Λίρες      Αιγύπτου. Τον Οκτώβριο του 2023, ανατιμήθηκε σε 5,5 Λ.Α. Είναι καθαρότερο του μπλέ τραμ        και παρέχει πληροφόρηση από ψηφιακές οθόνες και μουσική υπόκρουση (μουσική                         αεροδρομίου ή σούπερ μάρκετ όπως ίσως θα έλεγε ο Μάνος Χατζιδάκις).

 Τα εισητήρια στο μπλέ τραμ κοστίζουν 2,5 λίρες. Γιά τους άνω των 65 ετών, 1,5 λίρες στα μεσαία βαγόνια, αλλά μόνο 1 λίρα στο τελευταίο. Το πρώτο βαγόνι δέχεται αποκλειστικά γυναίκες.

                           

                       Κατόπιν κατευθυνθήκαμε προς την Κορνίς, 15 λεπτά δρόμος, διασχίζοντας την Rue Port Saϊd, σε αναζήτηση του σπιτιού της γιαγιάς της ξαδέλφης μου.

Τα περισσότερα αγνώριστα. Ο παραλιακός δρόμος εξαπλασιάστηκε. Επιτρέπεται να τον διασχίσεις μόνον από τις υπόγειες διαβάσεις. Λόγω της ερημίας του Ραμαζανιού επιχειρήσαμε το αντίθετο, ξεσηκώνοντας παρατεταμένες κόρνες διαμαρτυρίας από τους ελάχιστους οδηγούς.

  

           

                    Λίγα παλιά κτίρια παραμένουν, με φανταχτερές προσθήκες στα ισόγεια

 

                                          Πανύψηλοι πύργοι παντού, κυρίως κατοικίες, λίγα ξενοδοχεία

   

                            Παλιότερα                                                                     Τωρινά                                                                                     

        

      

      

           Φθάσαμε, οδός Φάραχ (χαράς) αρ. 12. Ίχνος από το σπίτι της θείας Κίτσας.

            Στην θέση του πύργος με το Marei Café. Δίπλα του στην θέση του θεάτρου                                        του Ισμαήλ Για Σιν, το Café & Restaurant Riviera.

     

                                          Αν το σπίτι είχε επιβιώσει, θα ήταν κάπως έτσι

 

                                                                                                                           

Μαντεμένια πόρτα

         Στο εσωτερικό σειρά από προσθήκες. Στα δεξιά πιθανόν κλωβός ανελκυστήρα

                            Το πανώ αναγγέλλει Home Decoration στον 2^ο όροφο

                

                                                    Στη θάλασσα,  όλα τα ξεχνάς 

        Δίπλα στο Καζίνο Luna Park, δεξιά, διακρίνεται το κουβούκλιο της υπόγειας διάβασης

Είμαστε καλεσμένοι σε very early dinner στις 17.00.

Πάμε στο Délices στις 13.00 γιά ένα σάντουϊτς. Θυμήθηκα το κλαμπ σάντουϊτς που κάνουν...

Πόσο καιρό έχετε να το παραγγείλετε ρωτά ο χαμογελαστός σερβιτόρος?

13 χρόνια...Τώρα το κάνομε κάπως μεγάλο. Παραγγείλετε ένα γιά 2 άτομα και βλέπετε.

Ήρθε ένα πολυώροφο θηρίο με 4 μεγάλα κομμάτια, ένα μπωλ τηγανιτές πατάτες, 2 μικρότερα με τουρσιά και ένα μικρότερο με σως.

 Αυτά με 1 croque monsieur, 1 σόδα και πέντε λεμονάδες με μεταλλικό νερό τιμολογήθηκαν 850 λίρες, ποσό που ακούγεται στον Αιγυπτιώτη παλαιάς κοπής μάλλον μυθικό, στην πραγματικότητα κάτι περισσότερο από 24 ευρώ. ( Μάρτιος 2023, έκτοτε το ευρώ ανεβαίνει...)

 

                                  Το…μισό από το τεράστιο κλαμπ σάντουϊτς του Délices                                           

                          Λεμονάδες με λεμόνια μπανζαχίρι και εμφιαλωμένο νερό στο Délices

 

    Το απογευματινό τραπέζι, λουκούλλειο, αντάξιο της Αιγυπτιώτικης φιλοξενίας, με                            μολοχία, κοτόπουλο, μικρά γεμιστά, κρεατόπιτα, σαλάτες και ένα καταρράκτη γλυκών.                    Κυρίως όμως θερμή και κεφάτη ατμόσφαιρα.                           

                             

Φωτογραφίες και κείμενο © Γιάννη Καλλιανιώτη  

Συνέχεια...

                      thymamai@remembering (katipouthymithika.blogspot.com)             7η μέρα 

                                                Μαζαρίτα, Πατριαρχείο, Ευαγγελισμός, Μανσέγια