Φωτορομάντζο Αλεξάνδρειας, ημερολόγιο από 23 έως 31 Μαρτίου 2023

  Ένα ταξίδι στην γενέθλια πόλη, χάρις την ενθάρρυνση του Γιώργου Δαγιάντη

Φωτογραφίες και κείμενο © Γιάννη Καλλιανιώτη


 Ένα ταξίδι στην γενέθλια γή και πόλη, είναι πάντα κάπου εκεί στην σκέψη και περιμένει…

Έτσι όταν σε μια από τις συγκεντρώσεις των Αλεξανδρινών, ο Γιώργος είπε, θέλω να πάω στην γιορτή του Σχολείου (Αβερώφειο) και την παρέλαση, να πάω στην Δοξολογία στον Ευαγγελισμό την 25η Μαρτίου…ένα καμπανάκι χτύπησε!

 Εισιτήριο αγοράστηκε, δωμάτιο στον ξενώνα της Κοινότητος κρατήθηκε και στις 23 Μαρτίου 2023 πετούσαμε για Κάϊρο.

 Στο αεροδρόμιο μας περίμενε ο καλός φίλος Πέτρος Λούτσης και… θα δείτε παρακάτω.

 Όταν επέστρεψα, η πρώτη ερώτηση που μου έκαναν ήταν, πέρασες καλά?

Απάντηση…Δεν ξέρω. Χρειάστηκε να περάσουν 2 με 3 εβδομάδες για να καταλάβω…κάπως.

Πως ήταν η Αλεξάνδρεια?...Είναι σαν να σε ρωτούν πως βρήκες την μητέρα σου?

Κατ’ αρχήν ήταν ο αέρας, αυτός ο ίδιος που ανέπνευσες όταν γεννήθηκες, ήδη μια άνεση σε κυριεύει.

Μετά ο τρόπος, η ευγένεια των ανθρώπων. Ανεξάρτητα από ηλικία ή προέλευση.

Γιατί φωτορομάντζο? Περιλαμβάνει πάρα πολλές από τις φωτογραφίες που τράβηξα και ελάχιστες επεξηγήσεις, ίσα για να μην χαθεί ο αναγνώστης.

Επίσης για να έχει ο ψηφιακός περιηγητής την άνεση να περιδιαβεί ελεύθερα και να εμποτιστεί από όποιο μέρος ή κτίριο της πόλης επιθυμεί.

Πολύ φωτογραφία λοιπόν και πολύ ρομάντζο…με την πόλη!

Άρχισε σαν ένα ημερολόγιο ταξιδιού, ώστε να βοηθηθούν στην περιήγηση των φωτογραφιών, οι φίλοι και τα μέλη της οικογένειας που δεν έχουν πάει εκεί.

Γρήγορα έγινε φανερό ότι το κείμενο έστω και σύντομο, δεν λειτουργούσε χωρίς τις φωτογραφίες και τούμπαλιν.

Εκεί ήρθε η ενθάρρυνση της καλής φίλης Τέπης Πιστοφίδου. Αποφασιστική όμως στάθηκε η παρότρυνση της ανηψιάς μου και της νύφης μου, Ελένης και Αγγέλας Καλλιανιώτη.

Ο αδελφός μου Αλέκος συμπλήρωσε με φωτογραφίες του 2009 κάποιες ελλείψεις.

Ήθελα εδώ να εκφράσω τον θαυμασμό μου και την ευγνωμοσύνη μου, σε όλους τους Έλληνες παροίκους της Αλεξανδρείας και τους άξιους Αιγύπτιους βοηθούς τους για την συντήρηση και λειτουργία των Ελληνικών καθιδρυμάτων, κοσμικών και θρησκευτικών.

Όλα όσα απολαμβάνομε οι εκεί επισκέπτες, δεν έχουν τίποτα το αυτονόητο, αλλά πολλή φροντίδα και λόγου γνώση.

Όπως έλεγε ο μακαρίτης ο πατέρας, «la critique est facile, la pratique est difficile »

(Ph. Néricault : la critique est aisée et l’art est difficile, XVIII siècle)

 

 

1η ημέρα 23/3/2023

 

 

Άφιξη 20.00 στο αεροδρόμιο Καϊρου. Δείπνο  με σούσι στο Μαάντι και ερημικός δρόμος προς Αλεξάνδρεια. Κάθε άλλο παρά ερημικός πλέον ο δρόμος, γεμάτος κτίσματα, βιομηχανίες. Στην είσοδο της Αλεξάνδρειας μεγάλο εργοστάσιο ζάχαρης, διϋλιστήρια πετρελαίου, φωταψίες ατελείωτες μιάς άγνωστης μεγαλούπολης.

Ξαφνικά ακούω Καρφούρ (....) είναι το γνωστό σούπερ μάρκετ? είναι σταυροδρόμι? ίσως και τα δύο. Μου λένε περνάμε κάτω από τον Αλέξανδρο.

 

Όντως ο ορειχάλκινος αδριάντας του Μεγάλου Αλεξάνδρου του γλύπτη Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, προσφορά του Συλλόγου Αποφοίτων Αβερωφείου (ΣΑΑΣΑ), πατά στο μεγάλο σταυροδρόμι και γυρίζει την πλάτη στον πυργίσκο του αστυνομικού τμήματος. Έχει στα δεξιά του τιμητικά, τα πλέον επίσημα Κοιμητήρια της πόλης.

                

Στα δεξιά τα πιο επίσημα Κοιμητήρια της πόλης. Ελληνορθόδοξα, Καθολικά, Προτεσταντικά, Αρμενικά, Αραβορθόδοξα, Ελληνοκαθολικά, Κοπτικά.

 Αριστερά κατά σειράν οι κήποι Σαλαλάτ, κατοικίες, Αραβικά Σχολεία, Ελληνικό Τετράγωνο. 

Διατρέχομε τα τελευταία μέτρα προς το Ελληνικό Τετράγωνο και νάτο, προβάλλει κάτω από πορτοκαλίζοντα φώτα ... περιβάλλεται από Τείχη υψηλά που εμποδίζουν την θωριά των υπέροχων νεοκλασσικών που πριν το 2011 ανέπνεαν πίσω από μιά ελαφριά νταντέλλα από κάγκελα.

  

 Ας είναι... 

(οι φωτογραφίες είναι των επομένων ημερών γιατί που μυαλό για φωτογραφίες στις 2 το πρωί)

 

2η ημέρα 24/3/2023

 

Παρασκευή 24 Μαρτίου 2023 ξυπνώ νωρίς, η ημέρα λαμπρή και πάω να ρωτήσω τί ώρα αρχίζει η σχολική γιορτή. Είναι 09.10 και έχει αρχίσει από τις 09.00. Ευτυχώς η αίθουσα Ιουλίας Σαλβάγου, το Θέατρο των Σχολείων είναι 5 βήματα από τα δωμάτια της "Μάννας" όπου κοιμήθηκα.

   

                                                Ο ξενώνας του «Μάννα» και η αυλή του.

          

                                       Τα δωμάτια, με επίβλεψη και φροντίδα της Ελένης Ιωάννου

                               

    Η αίθουσα Ιουλίας Σαλβάγου από τα πλάγια. Έχει γίνει εκκαθάριση πρασίνου, θα ακολουθήσει                     εξυγίανση και ανακαίνιση. Κάτω η εξωτερική όψη το 2009             


   


  Ως διά μαγείας η σάλα είναι σχεδόν γεμάτη, σε πολύ καλή κατάσταση, εξοπλισμένη με ηχεία και     ανεμιστήρες, άψογη αυλαία !

 


  Τα παιδάκια του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού γιορτάζουν λαμπρά την επέτειο του Μεγάλου   Ξεσηκωμού με απαγγελίες, χορούς και 2 (παρακαλώ) θεατρικά!

 Ακολουθεί η γιορτή του Γυμνασίου και του Λυκείου με αφηγήσεις και χρήση οπτικοακουστικών μέσων, ακόμα και με αποσπάσματα δημοφιλών ελληνικών ταινιών με θέμα το 1821 !

Οι εκπαιδευτικοί έχουν δουλέψει πολύ και καλά, τα παιδιά ακόμη περισσότερο, μιάς και η πλειοψηφία τους προέρχεται από μικτές ελληνοαιγυπτιακές οικογένειες, ή οικογένειες Αιγυπτίων που ζούσαν στην Ελλάδα και γιά τα παιδιά τους είναι ευχερέστερη η παρακολούθηση Ελληνικού παρά Αιγυπτιακού σχολείου.

 

 Η παράταξη των μαθητών στην αυλή της Σαλβαγείου Εμπορικής Σχολής, σήμερα Τοσιτσαίου-Πρατσικείου Δημοτικού Σχολείου. Στο πρόσταγμα η Κα Τζένη Σοφού.

Ο Άλι, ο σημαιοφόρος, άριστος μαθητής και αθλητής είναι σήμερα (2024), πρωτοετής φοιτητής της Οδοντιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αλεξάνδρειας.

 

Ακολουθεί η παρέλαση και οι Ελληνικοί χοροί. Τα παιδιά έχουν προετοιμαστεί από τον Διευθυντή του Δημοτικού κ. Κώστα Ρήγα, του Λυκείου Ελληνίδων. Έχει κάνει θαύματα! Τα παιδιά χορεύουν με μεράκι, ψυχή και λεβεντιά!



 



 Η γιορτή κλείνει γλυκά με παράγοντες, γονείς, κηδεμόνες και παιδιά, γύρω από την τούρτα που έστειλε το Γενικό Προξενείο.

 Μετά επίσκεψη στο 1ο/2ο Ελληνικό κοιμητήριο ( δύο τετράγωνα από τα Σχολεία), γιά τρισάγιο και φροντίδα τάφου φίλης.



 Εδώ το μνημείο των Ικάρων, στα δεξιά η στήλη του υψώματος 104, από το Ελ Αλαμέϊν που έχει εναποτεθεί εδώ, μέχρι την εκκαθάριση των εκεί ναρκοπεδίων.

 

Επιστροφή στο Ελληνικό Τετράγωνο.

 


 Επίσκεψη - εξερεύνηση στα γραφεία της Ελληνικής Κοινότητος γιά πρώτη φορά στα 68 μου χρόνια ! 

Στεγάζεται στο1/3 του κτιρίου της Ζερβουδακείου Αστικής Σχολής. Τα άλλα 2/3 στεγάζουν το Αβερώφειο Γυμνάσιο. 

 

                

                                


 Η είσοδος των γραφείων της Ελληνικής Κοινότητος στην Ζερβουδάκειο Αστική σχολή   



                                                          Προς την Αίθουσα Συνεδριών


                                     Αριστερά της εισόδου ωραία προτομή του Λόρδου Βύρωνα

                             


 Η ιστορική αίθουσα Συνεδριών της Κοινοτικής Επιτροπής



                                   

                               

    Το «καρέ» των πρωτοπόρων: Τοσίτσας, Αβέρωφ, Ιουλία Σαλβάγου, Πατριάρχης Σωφρόνιος


                               

                        


                                                 

                      Μερικές από τις Μεγάλες Ευεργέτιδες, Αριστόφρων, Χανδρινού, Θεοδωράκη                                                                                                                                                                                                                 

Ο ιστορικός πρόεδρος (1954-1973), της μεγάλης αναδίπλωσης, Αναστάσιος Θεοδωράκης


                                                  

                             H αυλή του Αβερωφείου με την προτομή του «Γενάρχη» Μιχαήλ Τοσίτσα

                       

                          Απέναντι από την προτομή, η πίσω είσοδος του Ελληνικού Προξενείου   

                                           (παλαιού Μπενακείου Ορφανοτροφείου θηλέων)

 



 Το πλήρως ανακαινισμένο και σύγχρονα εξοπλισμένο γυμναστήριο των Σχολείων.





Μεσημεριανό φαγητό στην Αθλητική Ένωση Ελλήνων Αλεξανδρείας στην άλλη άκρη του Ελληνικού Τετραγώνου, ένα γευστικό εσκαλόπ πανέ. Η κουζίνα είναι θαυμάσια, η εξυπηρέτηση επίσης. 

Καμμιά έκπληξη, καθώς όλα τα οργανώνει η Αντιγόνη Ζούλια - Κατσιμπρή. 

 

 Το απόγευμα με την φίλη Μαίρη Παυλίδου πάμε προς τον Ναό των Ταξιαρχών στην Ιμπραημία.

Παρκάρομε δίπλα στο σπίτι της και περιδιαβαίνομε την συνοικία που είχε τόσο πυκνό Ελληνικό πληθυσμό, ώστε να οργανωθεί για πολλά χρόνια σε ξεχωριστή Ελληνική Κοινότητα.










    

            

 


                Φθάσαμε μπρος από την Κοκκινάρειο σχολή Θηλέων, σήμερα Σχολή Ξένων Γλωσσών





Δίπλα της η Πρατσίκειος Σχολή Αρρένων τώρα Sparta Academy





                              Πρατσίκειος, Ιούλιος 1966, ο υπογράφων, σημαιοφόρος Στ! Δημοτικού

                                                                        

                                                           Ο Ναός των Ταξιαρχών

 


            

                                                                                           

  Ο αρχιτέκτων Γ. Μανδρινός, ο διακοσμητής (ο κοσμήσας) Μ. Χατζηδημητρίου, ο εργολάβος ,

  Μ. Βογιατζής 

 


Το οικόπεδο της εκκλησίας μοιράζονται η Πρατσίκειος σχολή αρρένων, η Κοκκινάρειος σχολή θηλέων και ο Δαβαράκειος Οίκος Ευγηρίας.

Η Κοκκινάρειος έχει πωληθεί, τα άλλα κτίρια ενοικιάζονται σε τρίτους.

 

 

                                            Η οικογένεια Μακρή έχει ανακαινίσει το αρχονταρίκι

 


 Οι Ταξιάρχες











Παρακολουθούμε την Ακολουθία των Χαιρετισμών με τον εξαίρετο Παπά Πάνο Γαζή, ο οποίος είναι και δημοδιδάσκαλος και είχε ετοιμάσει το 1/3 της πρωϊνής γιορτής. Εξαιρετική φωνή, συγκέντρωση και ακουστική. Με την βοήθεια των 2 ψαλτισσών η εκκλησία αντηχεί ύμνους. Μετά στο αρχονταρίκι, καφές ή τσάϊ, κουβέντα, νηστίσιμα κριτσίνια και λουκουμαδάκια, σύνολο ατόμων 7, ίσως 8.

                                                       


Τα «θηρία» απέναντι στους Ταξιάρχες

                                                                                          

                                                                                                                            


                                                     Το κτίριο του κάποτε σινεμά «La Gaité»

 

                               Καρότσι με φούλια σε προσωρινή διακοπή εργασιών λόγω Ραμαζανιού                           

                                    Στη θέση του στούντιο του Ελληνοαρμένιου φωτογράφου Λαζάρ            

 

                             Μιά στάση στον περίφημο Σάμπερ γιά κάτι πιό βουτυράτο...





  Η πρώην Πολυκλινική Κυδωνάκη ( το κτίριο γιορτάζει το 2023 τα 100 του χρόνια)

                   

                         Ένα από τα ελάχιστα καλοσυντηρημένα κτίρια στην αρχή της Rue Canope.    

 Έψαξα το σπίτι του εκκεντρικού και πανέξυπνου καθηγητή μας, Κανάκη Παπακανάκη,                  μονοκατοικία Κασσιώτικης αρχιτεκτονικής, όπου ζούσε με την νησιώτισσα μάννα, άφαντο!                      

 
      Η καλλιτεχνική φρουτοτοποθέτηση, ευχάριστο οπτικό διάλειμμα!  

 

 Περιπλάνηση στην βραδυνή Ιμπραημία. Το γαλήνιο τρίπατο αρχοντικό του Μικρασιατικού Συλλόγου εξαφανισμένο από πολυώροφη οικοδομή με κάποιες κολώνες δωρικές για υπόμνηση. 


Όλα αλλοιωμένα, οικοδομική έξαρση μεγαθηρίων σε μιά παλιά κηπούπολη με περιορισμένου πλάτους δρόμους.

 

          Φωτογραφίες και κείμενο © Γιάννη Καλλιανιώτη   


       

 Η συνέχεια...


 thymamai@remembering (katipouthymithika.blogspot.com)     3η και 4η μέρα 



Δοξολογία 25ης Μαρτίου, ανασκαφή στα Σαλαλάτ, οδός Φουάντ, Μουσείο της πόλεως




 

                     

Popular posts from this blog