Αντίο στον Σωτήρη Μουστάκα


  



  Η εκκλησία του κοιμητηρίου ήταν μικρή και οι αγιογραφίες καπνισμένες. Το ταβάνι της, ένα ακαθόριστο μάλλον βρώμικο γκρίζο. Ένα βυσσινί κορδόνι σχημάτιζε διάδρομο, δύο μεγάλες ανθοδέσμες και πίσω τους το γνωστό κουτί με το σώμα του Σωτήρη.

 Σκεπασμένο με την γαλανόλευκη έφερε την φωτογραφία του και δύο τριαντάφυλλα κήπου. Μπροστά του η οικογένειά του. 

Απέναντι, κολώνα, ο ποδοσφαιριστής Αντωνιάδης. Στο πλάι ο ηθοποιός και βουλευτής Κώστας Καρράς έδινε σιγανές, διακριτικές οδηγίες στους ανθρώπους του γραφείου.

 Λίγος κόσμος περνούσε, προσκυνούσε, έβγαινε. Η αντάρα του πλήθους, οι κάμερες ήταν έξω. Η συρτή πόρτα του ιερού με τον Παντοκράτορα άνοιξε ακριβώς στις 4. μ' ένα σύρσιμο-ανατρίχιασμα. Άρχισε η ακολουθία.

 Έμπαιναν σιγά-σιγά, συνάδελφοί του ακριβοί, αλλά και λιγότερο..., παραγωγοί, σκηνοθέτες, χορογράφοι.

"Πόρτα" στο βυσσινί κορδόνι έκανε πιά ο Νούλης, γνωστός στους θεατροπαροικούντες, αλλά κυρίως γνώστης όλου αυτού του μικροκόσμου, (του μεγάλου?). 

Νέα ανατριχίλα, αθόρυβη είσοδος της Άννας Συνοδινού. 

Ο υπουργός Πολιτισμού. Είχε την λεβεντιά να μην βγάλει λόγο. Μίλησαν ο εκπρόσωπος της Κύπρου, ο ηθοποιός Γιάννης Βογιατζής αδελφικά και ο ιερέας.

 Η χορωδία ότι το καλύτερο,γιά τον μουσοτραφή Σωτήρη.

 Και μετά, το φέρετρο ντυμένο τη σημαία, μετεωρίστηκε με φόντο το σκουρογκρίζο ταβάνι και με κλάματα και χειροκροτήματα παραδόθηκε στον λαό του που τον περίμενε...

Στην έξοδο, η Άννα Συνοδινού διασταυρώθηκε με άλλο μέγα άστρο, άλλου γαλαξία, την Ζωζώ Σαπουντζάκη.



Σχόλιο σε ένα (φτωχό) ρεπορτάζ της ιστοσελίδας LIFO, για την κηδεία του ηθοποιού Σωτήρη Μουστάκα (Ιούνιος 2007)

Popular posts from this blog

Τρία Αλεξανδρινά Μέγαρα / Γ! Σαλβάγου